blog van ‘Tukang sate’
Streel je gehemelte bij Sate Pak Gino
Pak Gino startte zijn bedrijf in 1978, met Sate Kambing en Sate Ayam, maar zijn specialiteit was Sate Kambing. Hij kreeg ook vaak aanvragen voor Kambing Guling (geit aan ’t spit) voor feesten en partijen.
Sate Hadori: een aanrader als je in Bandung bent
Hadori bestaat al 70 jaar. Te vinden in het zuidelijk gedeelte van het oude stationsgebouw van Bandung. Voor de kwaliteit van de saté en de ambiance gaven we een 9.
Volg het recept, volg de flow van een Flowgram
Na de uitweiding in mijn vorige blog over het nieuwe koken, de ‘dapur baru’, nu iets over het vastleggen van de resultaten van de experimenten. De recepten.
KREATIEF met KURKuma
Hoe zijn de authentieke Indonesische recepten tot stand gekomen? Waarschijnlijk op dezelfde manier als de flora en fauna op onze aarde. Door mutatie en selectie. Een kruidje hier, een dosering daar. Om met Darwin te spreken ‘survival of the fittest’.
Die onweerstaanbare Roedjak Manis
Roedjak is mijn derde Indonesische lievelingsgerecht, naast saté (babi) en ikan goreng. In dit blog ga ik er verder op in.
Toeristen in Yogya en op Bali
Er zijn veel toeristen in Yogya en op Bali. Zij zijn een economische factor van belang. Wat is hun invloed op het dagelijkse leven?
Ikan Goreng, om je vingers bij af te likken
Saté en vis zijn mijn favoriete gerechten. Ik heb al veel over saté geschreven. Nu ga ik het even over vis hebben.
Sate’s, een beleving?
Tijdens mijn laatste reis heb ik vaak saté besteld, geproefd en beoordeeld. Ik bezocht zeven restaurants en warungs.
Wat was het resultaat?
Pak Pong, nog steeds een aanrader
Het is zondagochtend. We, mijn vriend en gids Lak en ik, zijn op zoek naar Pak Pong, op de Jl.Imogiri Timur,een sate kambing specialist, waar ik een paar jaar geleden gegeten heb met een paar sprekers van een workshop waaraan ik deelgenomen had.
Samirono, uit de eredivisie
Ik wil Foodies bezoeken op een paar honderd meter van mijn hotel in Yogya. Ik heb er het een en ander over gelezen op Google. Interessant concept. Grote hal met allerlei counters. Aangekondigd als ‘New Concept of Foodcourt’. ‘One Stop Local Culinaries’. Live muziek. Grand opening op 25 september 2016. Betaling met ‘membership cards’.
Zeven weken Bali en Yogya
In mijn vorige blog heb ik beloofd terug te komen op mijn reis naar Indonesië. Eind oktober ben ik met mijn dochter Sara naar Bali gegaan. Zij is na veertien dagen doorgereisd naar Sydney en ik voor een week naar Yogyakarta. De laatste drie weken is mijn vrouw Egbertine naar Bali gekomen.
Bali gegijzeld door een vulkaan
Van eind oktober tot medio december ben ik in Indonesië geweest. Zes weken op Bali, één week in Yogya. In een volgend blog vertel ik daar meer over. Eerst iets over de gevolgen op Bali van de dreigende uitbarsting van de Gunung Agung.
Het saté stokje en wat er aan zit
Wat is saté eigenlijk? Niet méér dan een stokje met lekkere hapjes er aan?
Toch wel, volgens Sate-man: het is een beleving.
Blora kipsaté een specialiteit van Sate Khas Senayan
Sate kan je overal in Indonesië vinden. Langs de kant van de weg bij straatverkopers (pedagang kaki lima) en in restaurants.
Wij gingen eten in Sate Khas Senayan in Jl. Salemba in het centrum van Jakarta.
Sate Semarang, herinnering aan een uniek moment
Het moment bepaalt vaak de beleving. Zo heb ik een sterke herinnering
aan "Sate Semarang", niet vanwege de smaak, maar door het unieke moment.
Terug naar 1949.
Sate Koenjit, een gele variant
Deze week een bijdrage van Lucky Karina, roepnaam Kiky, onze nieuwe culinaire correspondent in Jakarta. Een stad met bijna tien miljoen inwoners. Uiteraard met onnoemelijk veel saté restaurants, eenmanszaken en ketens, zoals Sate Senayan.
Sate Kemiri, populair bij studenten en scholieren
Deze week een bijdrage van Yesi Chandra Dewi, onze nieuwe culinaire correspondent uit Salatiga. Een kleine stad (200.000 inwoners ) aan de voet van de Gunung Merbabu (3.145 m) op een hoogte van 700 m en daarom koel, maar ook vochtig. Halverwege tussen Jogyakarta en Semarang. Relatief goedkoop om te wonen. ‘Mini Indonesia’ genoemd vanwege de diversiteit van zijn bevolking, mede dankzij de universiteiten die studenten van heinde en verre aantrekken. Van Bataks tot Papuas. De meest tolerante stad in Indonesië.
Rollende keukentjes in Indonesië
Rollende keukens in Nederland, rollende keukens in Indonesië.
Wat is het verschil? De grootte. Net als de mensen. Nederlanders zijn over het geheel genomen groot, Indonesiërs klein.
Sate-man op honk, de adelaar geland
Vorige week heeft Sate-man in alle stilte een restaurant geopend. Het pandje dat tot dan toe gebruikt werd als produktiekeuken voor catering, is heringericht en biedt nu de mogelijkheid er te eten, saté en maaltijden af te halen en zelfs te laten bezorgen door Foodora.Kan je veilig eten aan dat stalletje?
Kan je rustig sateetjes bestellen bij dit vrouwtje op het strand van Sanur? Kijk eens hoe ze die sate bewaart. En dan die plastic doos met sambal. Gelukkig hoeft ze niet af te wassen. Ik zou het je niet aanraden daar een portie saté te bestellen. Zeker als je voor het eerst in Indonesië komt. Toen ik klein was, in Manado, mocht ik van mijn vader nooit eten in stalletjes aan de kant van de weg. Dat blijft je bij, je hele leven lang.
Samirono, de beste in Jogya?
Mijn werk zit er op. We verkassen van het moderne Malioboro Boutique Hotel Jambuluwuk, dat vlakbij mijn kantoor ligt, naar het retro, Balinees ingerichte, wat knussere hotel Puri Artha.
Warung Ibu Resi, klein maar fijn
Regelmatig bezoeken wij een klein restaurant in Sanur, Bali. Het is de "warung" van Ibu Resi, een oude dame die nog volop in het leven staat.
Manado, ‘back to roots’
Ik ben geboren op de Wenang heuvel (Gunung Wenang) in het centrum van Manado, de hoofdstad van de Minahasa. Dat was in feite een thuisbevalling, in het ziekenhuis waar mijn vader hoofd van was (Koningin Wilhelmina Ziekenhuis).
Pak Pong, een duurzame sate-resto
Een bijzonder saté restaurant in de buurt van Jogyakarta. Beslist een aanrader voor een volgend bezoek!De Reis van Emon
Deze blog gaat over het Indonesië van nu en dat van toen. Een reis door de tijd..
Streel je gehemelte bij Sate Pak Gino
publicatie datum
03/05/2018
Onlangs besloot ik weer eens terug te gaan naar de stad waar ik acht jaar heb gewoond. Tijdens mijn studie aan de Padjajaran Universiteit. Van 1999 tot 2007.
Ik ging met mijn oude vriendin Sasha, die sinds kort van Bandung naar Jakarta is verhuisd.
Bandung of “het Parijs van Java” staat ook bekend om zijn culinaire specialiteiten zoals Lumpia Basah, Mie Yamien en Cilok.
Bij het station
Ik herinner me dat Pak Edwin eens heeft verteld dat hij lang geleden bij een goed sate-restaurant in de buurt van het station had gegeten. Dat was in 1994.
Ik vroeg me af of die warung nog zou bestaan. Volgens Sasha zijn er een paar bekende restaurants rond dat station.
Twee saté restaurants
We besloten in het weekend dat ik in Bandung was een tweetal te bezoeken: Sate Pak Gino en Sate Hadori. Bij beide, gelegen in Bandung Noord, kan je Sate Kambing krijgen.
De eerste die we bezochten was Sate Pak Gino. De eigenaar komt uit uit de stad Sidareja, Kabupaten Cilacap, Midden Java.
Pak Gino startte zijn bedrijf in 1978, met Sate Kambing en Sate Ayam, maar zijn specialiteit was Sate Kambing. Hij kreeg ook vaak aanvragen voor Kambing Guling (geit aan ’t spit) voor feesten en partijen. Een Kambing Guling van 15 kg kost Rp 3,2 mln ( € 195).
Niet zo’n liefhebber
Ikzelf ben niet zo’n liefhebber van ‘ kambing’ omdat ik vind dat de geur van geit vaak lang blijft hangen. Maar Sasha haalde me over het te eten en zei dat het mijn ideeën over geit helemaal zou veranderen. Ik dacht “goed dan”en besloot het als een uitdaging te zien.
Per angot naar het resto
We namen een klein busje (‘angkot’) naar Jalan Sunda nr 76. Het restaurant ligt tussen een tank- en een treinstation. Makkelijk te vinden want het ligt dichtbij een groot warenhuis (Yogya).
Rustig
Voor het restaurant is ruim plaats om te parkeren. Het was niet vol. We kwamen vóór lunchtijd. Rond lunchtijd juist vaak vol is. Tekeningen van Pandawa Lima en Wayang geven het interieur een Javaanse atmosfeer.
Een flink restaurant met plaats voor zo’n 80-100 gasten. Achterin een grote keuken, waar je als gast zicht op hebt. Daarnaast een open ruimte voor het roosteren.
Jonge geit
De saté wordt op bestelling geroosterd, gemaakt van vlees van jonge geit dat ’s ochtends is ingekocht. Op de buitenplaats staan twee man: één voor het snijden van het vlees en het rijgen van de stokjes en een ‘roosteraar’.
De saté’s worden geserveerd op een hete gietijzeren plaat om ze warm te houden. Zodra ze koud worden zijn ze taai en moeilijk te eten.
Het menu
Kenmerkend voor Sate Kambing restaurants zijn nog enkele andere gerechten: Gule en Tongseng soep.
Gule is vergelijkbaar met Gulai (Curry), maar in Gule wordt alleen geit gebruikt ( vlees, botten, ingewanden) terwijl in Gulai naast geit ook vis, kip, eend en cassave bladeren worden gebruikt. In beide gerechten wordt kokosmelk gebruikt waardoor de bouillon dik is.
De Tongseng hier is vergelijkbaar met Gule met dit verschil dat hierin draderig geitenvlees wordt gebruikt naast kool en tomaten. Er wordt geen kokosmeel gebruikt waardoor de bouillon licht en dun is.
Sate Kambing en Sate Buntel. Naast Sate Kambing wordt nog Sate Buntel aangeboden. Een portie Sate Kambing, 10 stokjes, kost Rp 50.000 (€ 3). Sate Buntel bestaat uit stokjes waarop gehakt is gekneed, verpakt in een velletje vettig geitenvlees. Een portie bestaat uit vier stokjes en kost . Rp 100.000 (ca € 6).
De bestelling
Op voorstel van Sasha besloten we Sate Kambing, Sate Buntel en Tongseng te bestellen. Geen koolhydraten (rijst en rijstkoek) erbij.
De beoordeling van de gerechten
Sate kambing. Het vlees was mals. De marinade was goed in het vlees getrokken. Geen onplezierige geuren, waarvoor ik bang was. Elke hap was lekker. Er kwamen twee sauzen bij: kecap en kacang. De beste combinatie is naar mijn mening die met de kecap saus. Vers en verleidelijk. Een volgende keer zou ik er rijst bij nemen. Waardering: een 8!
Sate Buntel. Aangezien de stokken vrij groot zijn besloten we een halve portie te nemen. Bij mijn eerste hap was ik sprakeloos: zó smakelijk, zó mals. Werkelijk fantastisch. Een absolute aanrader. Ik geef het 9 punten. Relatief duur, maar z’n geld ten volle waard.
Tongseng. Ik eet zelden Tongseng omdat ik bang was voor de geur. Daar was nu geen sprake van. Ik genoot ervan. Het vocht is geelachtig. Bij de eerste hap had ik het gevoel alsof ik naar de maan vlóóg. Fantastisch. Eigenlijk moest ook hier rijst bij. De Tongseng krijgt van mij een 8, hoewel het al wat was afgekoeld na het eten van de saté.
Komkommer sap. Het eten van geitenvlees verhoogt de bloeddruk. Om dit te compenseren bestelde ik er komkommersap bij. Het vermindert ook de vetopslag in het lichaam. Het is bovendien verfrissend. Het krijgt van mij een 7.
Het restaurant
Het eten is goed. Het is jammer dat er geen rookgedeelte is. De staf vond ik niet echt hartelijk. Ze deden wat ze moesten doen en niet meer dan dat. Bijelkaar een 7.
Toch beveel ik Pak Gino iedere bezoeker van Bandung aan.
Nu op naar het volgende sate restaurant: Sate Hadori.
Lucky Karina (Kiky)
Jakarta
1
Sate uit Sidareja
Het interieur
Open keuken
Marineren, twee vleessoorten
De roosteraar in de open ruimte
Sate opgediend op gietijzeren bord
Kecap en kacang saus
Kiky, zeer content
Sasha tevreden